FC VVC 1 - SCW 1 Uitslag: 2 - 0 (2 - 0)

De aankondigingen waren er al, maar met een reünie van oude legendes van het eerste tussen pak ‘m beet 1979 en 1985 en de altijd aansprekende derby tegen SCW, beloofde het een mooie middag te worden. Het weer werkte ook nog eens prima mee en tot overmaat van geluk had het de Gemeente behaagd om het hoofdveld te maaien én te sproeien, waardoor het er prachtig bijlag. Tegen half drie was het dus al gezellig druk in de kantine en langs de lijn. Sfeeracties van onze jeugd en mooi oranje/blauw vuurwerk, afgewisseld met enkele heuse knallen zorgden voor een  mooie entourage.

Vanaf de aftrap was de eerste kleine kans voor Ben, die beter gelijk had kunnen schieten in plaats van proberen de bal te controleren. SCW pareerde met een aanval, maar vond de altijd onverzettelijke Remco op weg naar Neal. In de 10^e minuut was daar een vrije trap van Dylan, die gedragen door de tegenwind overvloog.

Kort hierop pakte Job een gele kaart, wegens het wegtrappen van de bal na het fluitsignaal van de arbiter. (Het weerhield SCW de mogelijkheid van een snelle spelhervatting)

Het gevaarlijkste moment was na 20 minuten, toen Jamil drie tegenstanders klopte en de bal keurig teruglegde, maar tot twee keer toe werd de inzet geblokt door een verdediger.

Precies halverwege de eerste helft werd een hoge voorzet voorbij de tweede paal keurig terug gekopt door Job, die Ben vrij zag staan voor de goal. Thierry probeerde de bal weg te boksen, maar raakte Ben in plaats van de bal en resoluut wees scheidsrechter Kranzky naar de stip. Dylan’s inzet was feilloos en zo stond de 1-0 op het scorebord.

SCW ging in de achtervolging en zocht nadrukkelijk de behendige linksbuiten, waar Daniël meer dan zijn handen vol aan had, maar echt gevaarlijk werd het niet, of Neal stond op zijn plek om het doel schoon te houden! Vlak voor rust werd het nog mooier voor VVC, want weer Dylan krulde een vrije trap nu wel tussen de palen en hoe! Er was een overtreding op Ben voor nodig om de bal op een heerlijke plek voor een rechtspoot op de kop van de 16 meter cirkel te leggen en zoals gezegd schoot Dylan deze werkelijk fantastisch in de winkelhaak binnen.

De tegenstander probeerde de rust nog enigszins beter in te gaan, maar Neal verdedigde die inzet ook perfect. Zo brak de rust met een luxe 2-0 voorsprong aan.

Over de tweede helft kunnen we redelijk kort zijn. Bij VVC was het “vrouwen en kinderen” eerst en vooral Donny ontpopte zich als een waar breekijzer. Zonder overtreding, was hij telkens de tegenstander te snel af en zette daarbij ook nog eens prima aanvallen op, die jammer genoeg niet de definitieve nekslag opleverden. Het enige verder vermeldenswaardige is dat alle mogelijke wissels werden gebracht, dat Job tegen een tweede gele kaart opliep en dus moest vertrekken met nog zo’n acht minuten te gaan. Het werd dus nog even billenknijpen, temeer daar we nog 10 minuten extra tijd aan de broek kregen.

Maar eindelijk was daar het laatste fluitsignaal en was de opluchting groot. De zorgen blijven, want ook KDO won totaal onverwacht van Amstelveen met 3-2, zodat de achterstand 6 punten blijft en die in de komende drie wedstrijden goed gemaakt moeten worden.  Een schier onmogelijke opgave, maar er zijn gekkere dingen gebeurd in het voetbal. Eerst Amstelveen uit, dan AMVJ uit om uiteindelijk het seizoen af te sluiten tegen AFC op 24 mei, of komt er nog een vervolg ??????????

Sportieve groet,
AJ