AMVJ 1 – FC VVC 1 Uitslag: ​​​​​​1 – 1 (1 – 0)

Prachtig voetbalweer en een reis naar sportcomplex Het Loopveldwaar - naast AMVJ - ook RAP haar domicilie vindt en nog een diversiteit aan sporten(Hockey, tennis, korfbal, cricket en….) om er maar een paar te noemen. Een snoeihard grasveld, waar duidelijk was dat ook hier de laatste tijd van enige regen van betekenis geen sprake kon zijn. Tel daarbij op een ontmoeting tussen de twee laagst geplaatste teams uit 3B en een scheidsrechter, die daar prima bij past en de voorwaarden voor een heuse degradatiekraker zijn geschapen. AMVJ – al gedegradeerd – hoop puttend uit het eerste gesprokkelde puntje vorige week en VVC vechtend voor de laatste kans om – afhankelijk van de resultaten van KDO en Almere – directe degradatie nog te ontlopen. Het mocht niet zo zijn.

Weer vele meegereisde supporters van VVC, zagen een onherkenbaar VVC ten strijde trekken. Zo fantastisch en vol strijd als de tweede helft vorige week, werd dat niveau geen enkel moment gehaald deze middag. Sterker nog, AMVJ speelde alsof het ook nog kans had om degradatie te ontlopen en zat er kort op, zodat onze opbouw vroeg verstoord werd. Die opbouw ging dan ook nog eens in een veel te laag tempo, waardoor we onze opponenten alleen maar in de kaart speelden. Niet zo gek dus, dat het AMVJ was, dat na een kwartier spelen een vrije man vindt in de 16 en diens kopbal was onhoudbaar voor Neal. Toch had VVC de eerste speldenprik al gelijk vanaf de aftrap uitgedeeld, maar was er niemand voor de goal toen Ben de bal voorlegde.

Wat VVC bezielde zal altijd een raadsel blijven, maar van fatsoenlijk voetbal was geen sprake. Misschien de verdienste van de tegenstander, die – zoals gezegd – met het mes tussen de tanden speelde en VVC geen ruimte gaf. Tel daarbij op dat de duels werden verloren en ook de tweede ballen in AMVJ bezit eindigden en het recept voor een off day is daar. Niemand die zijn “normale” niveau aantikte en dus meeging in de malaise. Toch stiekem onderschatting? Een gewaarschuwd man telt voor twee, maar niets daarvan. Toch was het bijna wéér Emile, die een goed aangesneden vrije trap van Donny hard tegen de onderkant van de lat kopte, maar niet over de lijn. Kort daarop had AMVJ een dot van een kans, maar Neal wist tot twee keer toe de poging te neutraliseren!

Op slag van rust leek het dan toch te lukken. Eerst kopte Félipe uit een voorzet van Ben over en even later had Stef een dot van een kans, maar de aanname was net niet goed genoeg om de bal tegen de touwen te jagen. Zo brak de rust met een1-0 achterstand aan.

Na rust moest er uit een ander vaatje getapt worden, zo was wel duidelijk te verstaan gegeven. Meer energie, felheid en spirit moesten gebracht worden: Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat! Het was wederom Félipe, die bijna bij de eerste paal binnentikte gelijk na rust, maar helaas verdween de bal aan de verkeerde kant van de paal. Tijd voor nieuw elan na een kwartier spelen, want er was nog niet heel veel gecreëerd. Stef, Job en Naut werden vervangen door Marwan, Daan en Jesse Lof. Bijna was het weer Félipe die een doorgeschoten bal inschoot, maar wederom stond het vizier niet scherp. Tom en Ivar werden nog gebracht voor Jesse en Dylan, zodat Emile in de spits kon gaan spelen. VVC ging dus alles of niets spelen en dat leverde bijna de 2-0 op van AMVJ, maar gelukkig voor ons werd hoog over geschoten. Ook verdween een hard genomen vrije trap op de bovenkant van de kruising, dus we bleven in de race. Uiteindelijk was het in de 83^e minuut Daan, die na een scrimmage voor de AMVJ keeper zich niet bedacht toen de bal voor zijn voeten viel, en kiezelhard de gelijkmaker binnen joeg. 

Ondanks het vele opzichtige tijdrekken, werd er bar weinig tijd extra gespeeld. Al was het bijna toch wéér Felipe, die wederom in een scrimmage voor het doel de beslissing op de voet dacht te hebben. Maar in een kluwen van benen, ketste de bal naast en was het dus over en uit. 

Samen met AMVJ mogen we volgend seizoen ons geluk weer in de 4^eklasse beproeven. Een hard gelag, want Almere verliest en KDO speelt gelijk, maar uiteindelijk is het wat het is en hebben we verzuimd in een eerder stadium de broodnodige punten bijeen te sprokkelen. De wedstrijd van volgende week is dus letterlijk om des keizers baard en laten we ons dan maar storten in het eindfeest van het seizoen.

Sportieve groet

AJ